Facelift…

Ik moet eerlijk bekennen dat ik met een bang hartje vanuit het verrassende Japan ben afgereisd naar Laos. Niet omwille van het land zelf ,-na twee eerdere verkenningen (2013 en 2018) ben ik stilaan vertrouwd met het wondermooie Laos-, maar omdat ik me afvraag of de techniek na zo’n lange rustperiode het niet heeft laten afweten. Tijdens mijn lange afwezigheid heb ik al mijn spullen (fiets, trailer, bagage, zonnepanelen, batterij, …) veilig en wel kunnen opbergen bij een Amerikaans-Loatiaans gezin. Ongeveer zes weken geleden werd de regio rond Pakse en Champasak (ten zuiden van Laos) geteisterd door hevige watersnood. Hele gebieden kwamen onder water te staan, ook de plaats waar al mijn gerief gestockeerd stond. Gelukkig bleven mijn spullen gevrijwaard van waterschade.

Tot mijn eigen verbazing gaf de batterij bij aansluiting op het elektriciteitsnetwerk meteen een teken van leven. Meer nog, het opladen verliep vlekkeloos. Het kostte me wel iets meer moeite om de werking van de zonnepanelen te testen. Het regenseizoen duurt hier nog tot medio oktober en de voorbije dagen kreeg de zon nauwelijks de kans om doorheen de donkere regenwolken te piepen. Gelukkig klaart het weer hier na een periode van regen en bewolking terug op en kon ik inmiddels ook de zonnepanelen aan een uitgebreide test onderwerpen. En warempel, ook deze hebben de valpartij van acht meter goed en wel overleefd. Niks houdt me nog tegen om er opnieuw tegenaan te vliegen of beter gezegd te fietsen.

Ondertussen heb ik ook flink gesleuteld aan de fiets. Door de val waren bepaalde onderdelen, zoals stuur-  en voorvork, spatbord, … volledig geplooid. De terug opgedoken fietsonderdelen (zie picture of the day – 23/09) kwamen goed van pas. Omdat ik niet over de tools beschik om een stuurstang te vervangen, ging ik langs bij één van de vele ateliers waar men brommers tot in den treure oplapt. Net als in de rest van Zuidoost Azië vormen scooters hier hét vervoersmiddel bij uitstek. De olijke mecanicien stak graag een handje toe. Een voorvork van een bamboefiets verwisselen, doet hij wellicht niet elke dag.

Mijn stalen ros en solartrailer hebben na een grondig technisch onderhoud ook een flinke wasbeurt gekregen. Na de lange inactiviteit was dat geen overbodige luxe. Alles zat onder een dikke laag stof. Het voelt vreemd aan, maar het lijkt haast of ik met een gloednieuwe solar bamboefiets vertrek. In ieder geval voeg ik eerstdaags een nieuw hoofdstuk toe aan mijn solaravontuur. Wordt vervolgd…