Angkor Wat

Parijs heeft zijn Eifeltoren, België het Atomium en Londen de Big Bang. Monumentale bouwwerken die vergroeid zijn met de plaats waar ze zijn ontworpen. Ze vormen in publiciteitsfolders het uithangbord om toeristen naar hun stad te lokken. Ze zijn uitgegroeid tot een must see object die je moet afgestipt hebben voor je de plek verlaat. In Cambodja en meer bepaald in Siem Reap is dat niet anders. Cambodja aandoen zonder de tempels van Angkor Wat te bezoeken is als een vijf sterren restaurant aandoen zonder de aangepaste wijnen te bestellen. Bij een bezoek aan Angkor Wat heb je nog geluk dat je net niet delirium wordt, al behoort een tempel indigestie wel tot de mogelijkheden.

Van dat laatste kan ik meespreken, al heb je bij een bezoek aan de weergaloze gebedsplaatsen weinig keuze. Als je een ticket koopt, dan kan je kiezen uit een ééndagsticket, een drie dagen of een zeven dagen ticket. Een goeie marketing zet, want eenieder weet dat 1 dag te kort is en 3 dagen net iets te lang. Het prijsverschil is goed uitgekiend, van 37 dollar voor een dagticket tot 62 dollar voor drie dagen en 72 dollar voor een week. Dus kiest een mens voor de gulden middenweg en heb ik de voorbije drie dagen van zonsopgang tot zonsondergang een paar schoenzolen versleten op het immens uitgestrekte terrein van Angkor Wat.

Met zijn 230 km² moet het zowat het grootste religieuze tempelcomplex zijn van de wereld. In totaal liggen er honderden tempels kwistig verspreid. De eerste steenlegging vond plaats in de vroege 9de eeuw onder het bewind van de toenmalige Khmerkoning. De bouw van sommige tempels nam vaak tientallen jaren in beslag en sommige tempels werden pas drie tot vier eeuwen later gebouwd. Dat verklaart ook meteen waarom je in het ganse domein tal van dominerende bouwstijlen terugvindt. De tempelstad wordt algemeen beschouwd als het beste wat de menselijke beschaving ooit heeft voortgebracht. Een vermelding op de Wereld erfgoedlijst van Unesco kon dan ook niet uitblijven.

Alle tempels zijn staatstempels en dat is ook meteen de reden waarom sommige in omvang en schoonheid ongekende proporties aannemen. De opeenvolgende koningen die aan de macht kwamen, wilden natuurlijk imponeren en hoe konden ze dat beter doen door de tempels te overladen met galerijen, bas-reliëfs, beeldhouwwerken, statige torens,… Voor Cambodjanen is Angkor Wat hun nationale trots en voor toeristen de topattractie van Cambodja. Het absolute paradepaardje is de tempel Angkor Wat waar de hele tempelstad zijn naam aan heeft ontleend. Al vermoed ik dat het eerder de ligging is die ertoe bijdraagt dat deze tempel met zijn symmetrische torens tot de verbeelding spreekt. Vooral bij zonsopgang wanneer het immense complex zijn reflectie werpt op de onderliggende meren, straalt Angkor Wat iets sprookjesachtig uit.

In 500 jaar tijd groeide Angkor uit tot een metropool met maar liefst 1 miljoen inwoners. In de 12de eeuw telde een stad als Londen er hooguit enkele tienduizenden. Van de tempelstad zijn enkel de tempels uit steen overgebleven. Alle houtstructuren overleefden de tand des tijds niet of vielen ten prooi aan dieven. Angkor was jarenlang de hoofdstad van het Khmer-rijk, maar verloor zijn aantrekkingskracht toen de toenmalige Khmer koning besloot om Angkor in te ruilen voor de nieuwe hoofdstad Phnom Penh. In een mum van tijd nam de natuur bezit van Angkor en werd het een junglestad.

Het duurde tot in 1860 vooraleer Angkor werd herontdekt. Aan de basis lag de Fransman Henri Mouhot. Op zijn rondreis door Zuidoost-Azië hoorde hij voor het eerst over de ruïnes van een junglestad. Zijn interesse was gewekt. De stad werd vrijgemaakt van de jungle en nog datzelfde jaar stond hij oog in oog met Angkor Wat. Sindsdien hebben archeologen systematisch alles blootgelegd en in kaart gebracht. Het tempelcomplex  trekt elk jaar zowat 2,6 miljoen toeristen. Angkor Wat is daarmee de absolute topattractie van Cambodja en het uithangbord van het land.

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *