Het Hindoëisme

Je moet niet lang op Bali vertoeven om het gevoel te hebben in een heel andere wereld te zijn terechtgekomen. Het land is doordrongen van het Hindoeïsme en dat uit zich ondermeer in oeverloze tempels. Elk huis bezit er wel eentje. De huistempels variëren van bescheiden en eenvoudig tot groots en barokachtig. Daarnaast heb je ook nog de grote tempels waar op dagen na volle maan ceremonies plaatsvinden. Offers van kleurrijke bloemen en exotisch fruit worden naar de tempel gebracht om de goden gunstig te stemmen. Het geloof heeft ook een eigen dresscode ontwikkeld. Zo dragen mannen een witte sarong en een baju, een hemd met lange mouwen die machinaal afgewerkt is met borduurwerk. Het meest opvallend is misschien wel hun hoofddeksel, de udeng genaamd. Het is in hoofdzaak een witte doek die op een speciale manier wordt  gevouwen en waarbij de knoop op het voorhoofd komt te zitten. Het hoofddoek zou symbool staan voor de Hindoe drie-eenheid: de goden Brahma, Vishnoe en Shiva. De vrouwen van hun kant zijn getooid in handbeschilderde rokken van batik stof.

Het Hindoeïsme is in Bali diep geworteld en heeft zich door het isolement van het eiland staande weten te houden. De Balinese Hindoes geloven dat de hele kosmos bestaat bij de gratie van tegenstellingen: licht tegenover duisternis, goed tegenover kwaad,… Tussen die tegenstrijdige krachten heerst er een voortdurende strijd. Het is dankzij die strijd dat er harmonie ontstaat.  Om die harmonie te bereiken behagen de gelovigen zowel de goede als de kwade geesten. De Balinezen delen daarenboven de kosmos op in drie delen. Zo heb je de onderwereld die bevolkt wordt door demonen. De bovenwereld wordt bewoond door goden en goede geesten. Terwijl de middenwereld het leefgebied is van de mens. Zo heeft eenieder zijn plaats op aarde.

Ik kijk van op de zijlijn toe naar de devotie van de gelovigen. Priesters besprenkelen hen met water en kleven natte rijstkorrels op hun voorhoofd. Deze handeling noemen ze hier ‘bija’ en staat gelijk aan de zegening van God. Uit grote megafoons weergalmen teksten en gezangen. De sacrale stemming wordt meermaals verstoord door apen die tevergeefs op zoek zijn naar een opening om binnen te dringen. Agressieve apen blijken een ware plaag te zijn in Bali. Grote tempels zijn daarom meestal hermetisch afgesloten door een kooi van gevlochten ijzerwerk. Wanneer ik na het ceremonieel gebeuren terugkeer naar mijn fiets, schrik ik me haast rot. Zowat de helft van mijn bagage ligt naast mijn geparkeerde stalen ros. Hoog boven mij zie ik hoe een aap zich tegoed doet aan mijn drinkbus. Wanneer ik mijn misprijzen duidelijk maak, laat de aap zonder te verpinken zijn tanden zien en druipt af. Ik hoop dat de confrontatie beperkt blijft tot die ene keer. In ieder geval ben ik een gewaarschuwd man…

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *