De donkere kant van Japan…
Japan is een wereld vol contrasten. Waar je op de metro en in de trein een speld kan horen vallen, bruist het nachtleven in grootsteden als een orgie. Naast een overdaad aan schreeuwerige lichtreclame gonst het van geluiden. Ze waaien ons, samen met de ijskoude airco-bries, tegemoet telkens we voorbij de gevoelige bewegingssensoren van de automatische deuren lopen. De airco-stoot voelt aan als een innige omhelzing, terwijl de geluiden een ware aanslag vormen op ons zintuiglijk vermogen. Ondanks het oorverdovend geluid worden we geprikkeld door wat er zich achter de voorgevels afspeelt. Voor we het goed en wel beseffen, staan we oog in oog met de donkerste kant van Japan: de pachinko-machines.
Japanners mogen dan wel in een gestructureerd land wonen en er een haast macabere zelfdiscipline op na houden, hun gokverslaving staat er haaks tegenover. We kunnen onze ogen en oren niet geloven wanneer we ontdekken dat Japanners al rokend hun salaris vergokken. Naar het schijnt verdwijnt er meer geld in de pachinko-machines dan wat er in de Las Vegas (Amerika) en Macau (China) samen wordt vergokt. Of winnen hierbij het hoofddoel is, is nog maar de vraag. Pachinko-machines zorgen eerder voor een vluchtig plezier, een tegengif voor de werkdruk waaronder haast elke Japanner leidt.
We kijken vol ongeloof toe naar die verticale flipperkasten die rijen dicht naast elkaar staan opgesteld als ware het stokstijve soldaten bij een ochtendlijk appel. We worden overdonderd door knipperlampen, flikkerende beeldschermen en kletterende metalen balletjes die met een supersonische snelheid alle kanten lijken op te gaan. Wij hebben zin om na 30 seconden al weg te vluchten. De hysterie die er heerst geeft ons een verstikkend gevoel, terwijl de gokverslaafden het schijnbaar onder controle hebben. Obsessief stuiteren ze de ene na de andere metalen kogel door een doolhof aan spijkertjes.
Gokpaleizen doen in Japan gouden zaken. Voor een land dat bevolkt is met workaholics vormen ze de ideale uitlaatklep. Maar achter deze wereld van vluchtig, haast onschuldig plezier, schuilt echter een harde, donkere werkelijkheid. De veeleisende Japanse samenleving drijft velen Japanners tot de ultieme daad: zelfmoord. Een job verliezen beschouwen Japanners als puur gezichtsverlies. De angst om familieleden op te zadelen met huizenhoge schulden dwingt hen om uit het leven te stappen, zodat de levensverzekering kan gebruikt worden om de schulden af te betalen. De stress van het moderne leven en de opgedrongen prestatiedrang kunnen veel Japanners niet langer aan. Om de eer van de familie te redden, is zelfmoord voor velen de enige uitweg. Japan behoort tot de landen met de hoogste zelfmoordcijfers. Opzienbarend is dat ook heel wat jongeren uit het leven stappen. Onder de 21.000 Japanners die zich in 2017 van het leven beroofden waren 250 jonger dan zeventien jaar. Naast schoolprestaties zouden ook familiale redenen aan de basis liggen. De mythe van zelfmoord als onderdeel van de Japanse cultuur is helaas harde realiteit.
Add a Comment