Ik ben terug vertrokken!

En jawel, ik ben terug vertrokken. Met een onderbreking van exact twee maand zet ik mijn tocht opnieuw verder. Tijdens mijn onvoorziene thuiskomst ben ik zelden zo vaak ontroerd geweest door zoveel echte vriendschap. Ja, ze bestaan nog, goeie vrienden.  Jullie riem onder het hart was meer dan welkom!

Tijdens de vele gesprekken kwamen steevast twee vragen op de proppen. Wat zijn je reisplannen en wat drijft je om toch maar weer andere horizonten te gaan verkennen?  De eerste vraag kan ik haast niet beter illustreren dan de foto in bijlage. Bij het opstijgen uit België zorgden regendruppels voor een wazige aanblik van de landingsbaan. Zo ziet mijn reisplanning er ook een beetje uit. De eerste drie maand staan min of meer vast, maar daarna is het eerder een groot vraagteken.

Hoe dan ook start mijn verkenning in Kuala Lumpur, hoofdstad van Maleisië. Daar zal ik in eerste instantie op zoek gaan naar een fiets. Bedoeling is om een stuk van het noorden van Maleisië per fiets te verkennen. Halverwege februari zet ik mijn stalen ros voor een drietal weken op stal en verken ik met openbaar vervoer én gezelschap zowat het grootste eiland van Indonesië: Sumatra. Eenmaal terug in Kuala Lumpur maak ik wellicht nog een fietsommetje naar Singapore om vervolgens met fiets en bagage naar Zuid-India te vliegen. Daar krijg ik opnieuw gezelschap vanuit België om gedurende twee weken met openbaar vervoer Zuid-India onder de loep te nemen. Ondertussen zijn we zowat begin april en dan kies ik resoluut de fiets als vervoersmiddel om via Zuid-India naar Sri Lanka af te zakken. Daarna is het nog koffiedik kijken, maar de kans is reëel dat ik dan mijn reis doorheen Indonesië zal verder zetten. En wat met het solar avontuur? Tja, ook dat moet nog een plaats krijgen binnen deze reis…

Op de tweede vraag kan ik gelukkig iets bondiger en vastberaden antwoorden. Mijn drang naar het onbekende en xenomanie vormen nog steeds mijn voornaamste drijfveren. De hang naar het exotische, het mij kunnen verplaatsen in tijd en ruimte zonder de rompslomp van het dagelijkse leven, het op de helling zetten van alle zekerheden en me welkom voelen bij de gastvrijheid van wie ik op mijn pad tegenkom. Al deze facetten maken het reizen zo boeiend, zo verslavend. De komende maanden wil ik deze verslaving voor een stuk met jullie delen, in woorden en beelden. Welkom terug!

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *