Nohkalikai Falls

De Indiase staat Meghalaya staat bekend als het natste gebied ter wereld en bijgevolg is de wijde omgeving dan ook dik bezaaid met spectaculaire watervallen. Net zoals de boomwortelbruggen liggen die vaak diep verscholen in de junglevallei. Zo ligt de Rainbow Falls zo goed weggestopt in het oerwoud dat het alleen door goed getrainde wandelaars wordt opgezocht. Gelukkig zijn niet alle watervallen even ontoegankelijk. De Nohkalikai Falls kan zelfs worden bezichtigd vanuit een speciaal aangelegd uitkijkplatform.

Ik ben altijd wat terughoudend om watervallen op te zoeken. Niet omdat ik hun schoonheid en het gedruis van de neerstortende watermassa niet naar waarde weet te appreciëren, maar als je al op zoveel plaatsen bent geweest in de wereld ga je onvermijdelijk gaan vergelijken. Wie ooit de Foz do Iguaçu watervallen heeft gezien, grenzend aan Brazilië en Argentinië, weet dat alles wat volgt een flauw afkooksel is. Dat is met de Nohkalikai Falls niet anders, al moet ik toegeven dat deze hoogste waterval van India (340 meter) me best weet te imponeren door zijn setting in het majestueuze landschap.

Daarenboven verdient de Nohkalikai Falls een extra vermelding, al was het maar omdat het één van de weinige watervallen is die ook gelinkt is aan een schokkende legende, met name het verhaal van een vrouw, genaamd Ka Likai (Ka is het voorvoegsel dat in de regio Khasi gegeven wordt aan het vrouwelijk geslacht). Op vrij jonge leeftijd werd Ka Likai geconfronteerd met de plotse dood van haar echtgenoot. Ze bleef alleen achter met een pasgeboren dochter. Om zichzelf te onderhouden en haar kind te kunnen opvoeden, besluit ze om de baan van haar overleden man, zijnde een portier, over te nemen. Op aandringen van de andere vrouwen uit het dorp trad ze terug in het huwelijk. Een kind had namelijk ook een vader nodig. De moeder verdeelde haar tijd zoveel mogelijk tussen haar werk en haar oogappel. Voor de nieuwe echtgenoot was de verafgoding voor de dochter een doorn in het oog. Hij vond dat zijn vrouw te veel aandacht schonk aan haar en te weinig aan hem. De jaloezie nam ongekende proporties aan. Op een dag ging hij door het lint en vermoordde de baby. Om zoveel mogelijk sporen te wissen, verwerkte hij het kind in een maaltijd die hij aan zijn vrouw voorschotelde toen ze terugkeerde van het werk. Ze was aangenaam verrast, want koken deed hij namelijk nooit. Wanneer ze vroeg waar haar dochter was, vertelde hij dat hij haar naar de buren had gebracht omdat hij inkopen moest doen voor de maaltijd. Net op het moment dat de moeder haar baby wou ophalen, zag ze in een mand met betelbladen de pink liggen van haar dochter. Meteen drong de gruwel tot haar door. Overmeesterd door verdriet en afschuw, rende ze het huis uit. Ze liep en liep tot ze de waterval bereikte. Zonder aarzelen wierp ze zich de dieperik in. De dodelijke sprong en het lugubere verhaal mondde uit in een legende die ervoor zorgde dat de waterval de naam Nohkalikai kreeg. Een grimmige herinnering aan een tragedie wordt daarmee in leven gehouden…

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *