Suikerriet: mierzoet, maar dorstlessend…
President Trump mag het nog zo fel in alle toonaarden ontkennen, het gaat de foute kant op met ons klimaat. Recent onderzoek heeft aangetoond dat de opwarming van de aarde vorig jaar alleen al tientallen miljoenen mensen heeft getroffen. Zij kregen te maken met extreme droogte en ongekende stormen. Europa blikt terug op een zeer warme winter, Noord-Amerika had af te rekenen met extreme koude terwijl Australië daarentegen de airco op volle kracht moest laten draaien. De klimaatverandering tast ook de voedselvoorziening aan. Het aantal ondervoede mensen wordt momenteel geschat op 821 miljoen dat deels het gevolg is van de ernstige droogte.
Dat de neerwaartse spiraal niet meer te stoppen lijkt, werd recent nog bevestigd door de cycloon Idai die een nooit geziene ravage heeft achtergelaten in Mozambique, Zimbabwe en Malawi. Door de omvang haalde het net het avondjournaal, maar ik maak me geen illusies. Een ramp op een onbekende plek op de wereld die we nauwelijks op de wereldkaart kunnen aanstippen is nu eenmaal niet mediageniek. Over de ware omvang zal men wellicht nooit een exact beeld krijgen, want de middelen zijn er gewoon niet. Alleen is er de wilskracht en het instinct van de mens om zijn leven terug in eigen handen te nemen. Met de restanten van het puin timmeren ze opnieuw een geïmproviseerd bestaan op, nog krommer en nog havelozer dan voorheen. Wachten op Godot is niet aan hen besteed. Niemand wacht daar trouwens of hoopt of verwacht… Ze beginnen gewoon terug van vooraf aan. Het meest schrijnende, naast de honderden of misschien wel duizenden slachtoffers, is dat de regeringsleiders bij een zoveelste klimaattop de wereld zullen toespreken. Zij zullen net zoals ze dat al jaren doen de wereld overladen met holle woorden, maar met een duidelijk plan zullen ze andermaal niet voor de dag komen.
Ook in India draait het vierkant. Het land werd net als zovele landen gelegen aan de Indische Oceaan getroffen door de tsunami van eind 2004. Geregeld heeft India af te rekenen met extreem natuurgeweld en dat zal in de toekomst niet anders worden. Zo pieken de temperaturen al uitzonderlijk vroeg voor de periode van het jaar tegen de veertig graden aan. Niet echt ideaal als je het land met de rugzak en openbaar vervoer verkent. Gelukkig is drankbevoorrading nooit ver weg.
In mijn vorige verre reizen had ik er al kennis meegemaakt, maar voor mijn avontuurlijke metgezel is het een nieuwe ervaring: suikerriet. We kennen het allemaal in zijn vaste suikervorm, maar als sap zijn we er minder mee vertrouwd. Nog voor onze jaartelling deed suikerriet zijn intrede in de Indische keuken. Men ontdekte dat door het sap droog te koken er een zoete vaste substantie ontstond die men lang kon bewaren en perfect kon aanwenden in diverse gerechten. Maar ook als sap is het een lekkernij. Door de stengel uit te persen komt het sap vrij en resulteert het in een drinkbare, honingzoete drank. Vooral zijn verfrissende eigenschap kan ons in deze drukkende warmte meer dan ooit bekoren en bovenal het is eens iets anders dan een zoveelste liter lauw water…
Add a Comment