Ondergrondse romantiek…

Wie niet onderhevig is aan enige vorm van claustrofobie, kan ook in Sri Lanka -op zijn zachtst uitgedrukt- een wat aparte overnachtingsplaats vinden. Als fietsende wereldreiziger heb ik op dat vlak al één en ander gezien. Dat inventiviteit hier vaak een doorslaggevende factor is, heb ik ondermeer in Sumatra kunnen vaststellen. Daar zag ik voor het eerst in levende lijve de hightech slaapcapsules. Dat er ook een soort basic versie bestaat van dit slaapconcept ontdek ik eerder per toeval in Trincomalee.

Trincomalee, gelegen aan de noordoostkust van Sri Lanka is bij toeristen vooral gekend om zijn paradijselijke stranden. Diverse met palmbomen omzoomde Bounty-eilandjes trekken jaarlijks tienduizenden toeristen aan die hier de perfecte cocktail vinden van zon, strand en zee. In de loop van de jaren heeft het toerisme hier een geweldige boost gekregen. Restaurants, bars en guesthouses schieten hier nog steeds als paddenstoelen uit de grond. Ook de recreatieve en sportieve toerist vindt hier moeiteloos zijn gading. Diverse reisbureautjes bieden een scala aan activiteiten aan: gaande van diepzeeduiken tot snorkelen en van dolfijn spotting tot walvisexcursies.

Omdat ik nu eenmaal een zwak heb voor fotografie gebeurt het wel eens dat ik nog voor het eerste ochtendgloren reeds op pad ben. Gewapend met mijn foto- en filmapparatuur probeer ik dan de ontwakende natuur te vereeuwigen. Het kustplaatsje Trincomalee is hiervoor de uitgelezen plek: een zonsopgang met op de voorgrond de aanrollende golfslagen van de zee. Kan een mens zich een betere start van de dag wensen? Maar misschien kan het toch net iets idyllischer.

Tijdens mijn ochtendwandeling valt mijn oog namelijk op een muur met houten ronde deuren. Van op afstand doet het beeld me denken aan  wijnvaten. Eenmaal wat dichterbij merk ik dat de cirkelvormige deuren afgesloten zijn met een hangslot. Bij één ervan ontbreekt echter het slot. Met enige voorzichtigheid open ik de deur en tot mijn verbazing ontdek ik een mini-tunnel. De zeer beperkte ruimte wordt ei zo na volledig gevuld door een bed en een mini-ventilator.  In de deuropening zelf zit een groot kijkgat dat uitzicht heeft op de eindeloze zee. Tja, duidelijk de creatie van een romanticus… Al vind ik een éénpersoonsbed nu niet bepaald zo aantrekkelijk om met z’n tweetjes er de nacht door te brengen. Het idee mag dan wel origineel zijn, de beperkte ruimte wint het op de romantiek. Het concept is gemaakt op het budget van de rondreizende en weinig veeleisende backpacker. Neen, als ik mag bepalen dan geef ik toch de voorkeur aan mijn tentje. En als het enigszins kan met een goed glas wijn om de dag af te sluiten…