Vijf voor twaalf…

Sri Lanka heeft het zowat allemaal: bergen, regenwouden, savannes, zandwoestijnen, … Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat veel van die plekken de gedroomde biotoop vormen voor een diversiteit aan dieren. Zo telt het land maar eventjes 400 vogelsoorten. Ze vormen veelal een tropische verschijning. Sommige defileren gewillig op de catwalk, zoals de ranke ooievaar of de imposante adelaar. Anderen laten zich eerder in de vlucht van hun beste kant zien, zoals de felgekleurde ijsvogel of de kleurrijke, groene bijeneter. Alleen al van deze laatste soort bestaan er maar liefst 8 varianten. Vooral zijn felgroene verenkleed en opvallend patroon aan kleurtinten is een streling voor het oog. Zijn prachtige aanwezigheid contrasteert sterk met de achtergelaten vuilnis die ik aantref in de lagune ten zuiden van de stad Negombo. Het kleine motorbootje baant zich op sommige plaatsen doorheen dobberende eilandjes afval.

Vooral de plasticvervuiling neemt in Azië ongeziene proporties aan. Wereldwijd consumeren we jaarlijks zo’n vijfduizend miljard plastic zakjes. Meer dan de helft daarvan is voor eenmalig gebruik, denken we maar aan plastic bekers, drankflesjes, plastic zakjes, … Na gemiddeld 11 minuten worden ze weggegooid. Om die productie mogelijk te maken moet men daarenboven gebruik maken van maar liefst 17 miljoen vaten olie. Tot overmaat van ramp duurt het vele honderden jaren opdat plastic op een natuurlijke wijze afbreekt.

Dat er jaarlijks zo’n 13 miljoen ton van dit soort plastic in onze waterlopen terecht komt, is te wijten aan diverse factoren. Naast de intensieve visserij, moet er ook een beschuldigende vinger uitgestoken worden naar het toenemend toerisme en de algemene consumptiemaatschappij. De vervuilers die de absolute kroon spannen inzake plastic, zijn China en Indonesië. In hun kielzog volgen de Filippijnen, Vietnam en Sri Lanka.

Dat het vijf voor twaalf is, beseffen we al langer dan vandaag. Zonder een grondige en grootschalige mentaliteitswijziging zal het probleem alleen maar toenemen. De globale economie zal moeten veranderen en overheden zullen ook hier hun verantwoordelijkheid moeten opnemen. Heel wat Europese landen, waaronder België, nemen ondertussen het voortouw om via aangepaste wetgeving een halt toe te roepen aan de productie en het beheer van plastic. Het zijn alvast positieve stappen in de juiste richting, maar willen we die mondiale plaag tot in de wortel aanpakken, dan zal er helaas nog veel water naar de zee moeten vloeien. Laat ons hopen dat de groene bijeneter en zoveel andere vogels ook nog opgemerkt kunnen worden door generaties die na ons komen.

 

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *