Onder water

Soms moet een mens zich leren neerleggen bij de beperkingen van zijn lichaam. De vele oorontstekingen uit mijn kindertijd laten jaren later nog zijn sporen na. Op de Gili-eilanden had ik aan den lijve ondervonden dat diepzeeduiken niet langer voor mij was weggelegd. Doodjammer, want als er één plek is in Indonesië waar de verbluffende schoonheid van de onderwater wereld moeiteloos kan wedijveren met de bovenwereld, dan is het wel in de Togean eilanden. Deze idyllische plek ligt in het midden van de ‘World Coral Reef Triangle’ en is bovendien de thuisbasis van een mangrovebos met 33 diverse soorten mangroven.

Ooit moet de zeewereld er nog fabelachtiger hebben uitgezien. Het jarenlang toepassen van dynamietvisserij en kaliumvergiftiging heeft sommige riffen zwaar aangetast. We kunnen natuurlijk een beschuldigende vinger opsteken in de richting van de zeezigeuners, maar anderzijds waren ze jarenlang nauwelijks op de hoogte over de dramatische gevolgen van hun vismethoden. Wanneer kindermonden gevoed moeten worden en het leven een dagelijkse overlevingsstrijd is, dan sta je niet stil bij de ecologische impact bij de verkoop van zeekomkommers en haaienvinnen aan de Chinezen.  

Sinds de Togean eilanden zijn omgedoopt tot nationaal park is er ook controle gekomen op het natuurbehoud. Via onder meer koraaltransplantatie probeert men de opgelopen schade door de destructieve vistechnieken langzaam maar zeker te herstellen. Het is een proces van lange adem, maar het besef van noodzakelijke ommekeer is onder de zeezigeuners doorgedrongen. Ook het toenemend toerisme draagt bij tot positief plichtbewustzijn besef. Als de riffen niet beschermd worden en de kans krijgen om zich in al hun schoonheid te herstellen dan zullen ook de toeristen wegblijven. Toerisme is in een land als Sulawesi een belangrijke schakel in de economie. Toerisme schept nu eenmaal banen en de mogelijkheid om een meer menswaardig bestaan te leiden. Het is een win-win situatie.

Gelukkig is de onderwater zee groots, is de ecologische aantasting gelokaliseerd rond één bepaald gebied en kan je dus al snorkelend ook best wel genieten van al het moois onder water.  Zo ontdek ik dat de Togean eilanden één van de weinige plekken op aarde zijn waar je kan zwemmen tussen steekloze kwallen. Ik vind ze terug in het Jellyfish lake. Jaren geleden behoorde dit zoetwatermeer bij de oceaan, maar door de geologische veranderingen werd het ruim een miljoen jaar geleden van de rest van het water afgesloten. De natuurlijke vijanden waren verdwenen en hun tentakels werden niet langer gebruikt waardoor ze tegenwoordig steekloos door het water zwemmen. Het is een unieke ervaring: al snorkelend op de eerste rij te mogen zitten om een magisch waterballet te kunnen aanschouwen van duizenden kwallen. Een onvergetelijke gewaarwording en een zoveelste puzzelstuk die de reispuzzel verder gestalte heeft.

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *