Ramadan

Onlangs las ik onder een rubriek met als titel ’25 redenen om nóóit op fietsreis te gaan’ onderstaande opmerking: ‘Het is ramadan, alle restaurantjes en winkeltjes zijn gesloten en je verrekt van de trek.’ Geen idee wie deze onzin ooit neerschreef, want niet alleen is dit totaal onjuist, maar bovendien is de Ramadan maand juist een uiterst boeiende periode om er met de fiets op uit te trekken.

In Indonesië valt de Ramadan periode dit jaar van 4 mei tot 5 juni. Concreet betekent dit voor de moslims dat er van zonsopgang tot zonsondergang niet mag worden gegeten, gedronken of gerookt. Eenmaal de zon opnieuw achter de horizon is verdwenen, gaat het leven zijn gewone gang verder. In sommige kringen worden er na zonsondergang heerlijke gerechten bereid die met de hele familie worden gegeten. Het vasten heeft natuurlijk een bepaald doel. Men leert in deze periode zichzelf te bedwingen. Eigenschappen als discipline en uithoudingsvermogen worden dan op de proef gesteld. Volgens de Islam is het een manier om zich in te leven in de wijze hoe armen dag in dag uit moeten overleven.

Het einde van de vastenperiode wordt gevierd met drie dagen feest waarbij vooral familie en vrienden centraal staan. Het is het zogenaamde Suikerfeest of Idul Fitri. Gelovigen gaan dan massaal naar de moskee en bereiden zoete gerechten klaar. In de moslimwereld ontstaat er dan a.h.w. een ware volksverhuizing. Familie en vrienden worden in die dagen opgezocht en geven elkaar cadeautjes. Een beetje zoals wij Kerst vieren, maar dan in hartje zomer.

De ramadan wordt tevens gezien als een maand van extra verdraagzaamheid en samenhorigheid. Het vasten maakt deel uit van één van de vijf zuilen van de islam. Deze verzamelterm wordt gebruikt voor de vijf meest fundamentele religieuze verplichtingen waaraan elke moslim zich moet onderwerpen. Concreet gaat het om de geloofsbelijdenis, de rituele gebeden, het geven van aalmoezen, het vasten tijdens ramadan en tot slot de pelgrimstocht naar Mekka. In wezen wordt de Ramadan als een feestmaand gezien, want elke dag dat men vast beschouwt men als een overwinning.

Dat in deze periode en meerbepaald van zonsopgang tot zonsondergang het openbare leven zowat stil valt, is totaal fout. Het klopt dat sommige restaurants pas hun deuren openen rond zes uur in de avond, maar dat is eerder uitzondering dan regel. Bovendien is er in Indonesië (het land met de grootste moslimpopulatie ter wereld) allesbehalve een gebrek aan eettentjes. Je vindt ze zowat in elke straat. Het is als reiziger net een boeiende maand om te reizen, want de kans dat je wordt uitgenodigd om ’s avonds samen de maaltijd te nuttigen, is wel zeer reëel. Er is slechts één nadeel aan het reizen tijdens de ramadan. Je volgt willens nillens het ritme van het gebed en dat betekent dat je elke nacht rond 3u en 4u30 uit je bed wordt geschreeuwd. Om 3u om je de kans te geven nog snel iets te eten voor zonsopgang en 4u30 om het gebed aan te vangen. Maar geloof me vrij, alles went, ook een imam die vals zingt 😉 . 

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *