Uit het leven gegrepen…

Deze foto is zo’n typische momentopname, uit het leven gegrepen, dagdagelijks en zonder enscenering. Ik was onderweg om in de diepgroene jungle nabij Cherrapunji een opmerkelijk natuurfenomeen te bewonderen: de zelfgroeiende boombrug. In het piepkleine dorpje Mawmluh reed ik voorbij een mini-eettentje. Ik had het eigenlijk voorbij gefietst, maar dankzij een handvol klanten was het net niet aan mijn aandacht ontsnapt. De ijzige, ochtendlijke kou deed me op mijn stappen terugkeren.

Net als zo vaak in India zijn eettentjes niet meer dan een wat omgebouwde woonruimte. Afhankelijk van de beschikbare plaats staan er wat banken en tafels opgesteld. In een hoekje is er een kleine kitchenette ondergebracht. Vaak is dat niet meer dan een houtvuurtje met daarop een zwartgeblakerde pot. Meestal is de menukaart beperkt tot één, hooguit twee gerechten. Naan of chapati in combinatie met een curry linzensoepje is zowat het meest gangbare ontbijt. Het kost hooguit 30 roepies of omgerekend 40 eurocent. Het wordt meestal geserveerd met kruidige melkthee.

Terwijl ik genoot van mijn dampende masala thee, speurde ik de ruimte af. Schuin voor mij zat een moeder met haar dochter. Achter hen een man met zijn jonge zoon en helemaal vooraan een moeder met haar drie bengels. De kleine bankjes en tafeltjes deden me denken aan een schoolklasje. De manier waarop de jonge moeder toekeek hoe haar kroost ontbeet, had iets vertederend. Haast stiekem haalde ik mijn mobiele telefoon boven. Nu ja, stiekem, in India ben je altijd en overal gezien. De goedkeurende blikken van de andere gasten staat haast symbolisch voor India. Zelden heb ik een volk ontmoet dat zich zo openhartig opstelt.

Nu ik de foto zelf van naderbij bekijk, is hij best wel geslaagd, ook al was het dan een snapshot. Tegen de overheersende blauwe achtergrondkleur speelt er zich een tafereel af dat iets menselijks uitstraalt, iets vredevol. Een moment van samenhorigheid waarbij bijna iedereen zich bewust is van de momentopname, van de aanwezigheid van een niet alledaagse toerist die in een fractie van een seconde het leven digitaliseert. Vooral de blikken en de kijkrichting maken de foto compleet. Een lucky shot in pure eenvoud…

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *