Street art met geschiedkundige waarde…

De tijd dat we zelden onze kerktoren verlieten en hooguit de Belgische kust opzochten als toeristische daguitstap, ligt al ver achter ons. We zijn een generatie globetrotters geworden, wereldburgers die al lang niet meer verlegen zitten om eens de vleugels uit te slaan. Citytrips doen het bij deze categorie reizigers nog steeds goed. Gedurende drie, vier dagen heel even de sleur van alledag aan de kant schuiven om andere horizonten op te zoeken. Naast enig comfort, staan ook cultuur, lekker eten en wat ontspanning met verve aangestipt. Een potpourri aan ingrediënten die de perfecte balans vormen om met een goed gevoel huiswaarts te keren.

Reisbureaus en toeristische diensten kennen als geen ander hun klanten. Ze spelen dan ook handig in op allerlei nieuwe trends. De gids die je vroeger al wandelend meenam door de stad, doet het nu (net als de toeristen) op een segway. Waar je vroeger enkel kon genieten van de voor jou klaargemaakte culinaire specialiteiten van een land of stad, kan je nu zelf aan de slag gaan via een aangeboden kookcursus. Het aanbod aan nieuwe vormen van toerisme is nauwelijks bij te houden. Maar ondanks die vele verschuivingen binnen het toeristisch landschap blijven er nog enkele vaste waarden overeind. Neem nu street art. De voorbije decennia hebben steden het belang van street art als toeristische troefkaart meer en meer naar waarde weten in te schatten. Street art kunstenaars van over de hele wereld krijgen steeds vaker de vraag om rond een bepaald thema iets origineels uit te werken en te vereeuwigen in een muurschildering.

Je zou het strenge en zeer gereglementeerde Singapore niet meteen associëren met een bloeiende straatkunstscène. Maar vergis je niet, tussen de wolkenkrabbers en de jungle vol glas en staal ligt er prachtige kunst verscholen. Street art dook in Singapore voor het eerst op begin de jaren negentig. De kunstenaars die bekend stonden als de ‘Singapore crew’ konden aanvankelijk op weinig sympathie van de overheid rekenen. Meer nog, graffiti was illegaal en werd bestraft met zware geldboetes en tot drie jaar gevangenisstraf.

Begin deze eeuw keerde het tij. Maar de plooien werden pas echt glad gestreken met de viering van 50 jaar Singapore in 2015. Street art kunstenaars kregen plots een platform aangeboden en op talloze plaatsen in de stad mochten ze hun creativiteit linken aan het verleden, het heden en de toekomst van Singapore. En precies dat maakt het rondstruinen in Singapore zo boeiend. Zo stootte ik ter hoogte van ‘Race Course Road’ eerder per toeval op deze aparte muurtekening. De aangebrachte pancarte verschafte me de nodige toelichting en verklaarde meteen ook waarom deze locatie werd uitgekozen. In de buurt van deze straat lag er tussen 1842 en 1927 een renbaan waar voornamelijk in het weekend paardenraces plaatsvonden. De wedstrijden wisten niet alleen de locals te bekoren, ook heel wat Europeanen die in Singapore resideerden, waren van de partij. In een mum van tijd groeide de plek uit tot het centrum van het sociale Europese leven. Op niet-racedagen werd het gebied uitgebreid tot een golf- en schietbaan. In 1927 viel het doek over de paardenraces. De piste was niet meer aangepast aan de noden van de tijd en de plek was te klein geworden om de stroom aan belangstellenden voldoende ruimte te geven. Zes jaar later werd er een nieuwe renbaan geopend, aan de rand van de stad.

Het zijn misschien maar fait divers in de geschiedenis van de stad, maar de muurschilderingen hangen wel op een zeer illustratieve manier een beeld op van hoe het er vroeger aan toeging. Een gids op een segway zou het in ieder geval nooit zo kleurrijk hebben kunnen verteld…

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *