Joss koffie

Wie verknocht is aan gewoontes en de traditionele keuken in eigen land kan maar beter twee keer nadenken alvorens op wereldreis te vertrekken. Op reis moet je nu eenmaal een aantal grenzen overschrijden: geografische, culturele, sociale, economische, … Als je bereid bent je open te stellen voor datgene wat op je pad komt, dan komt het best wel allemaal goed. Er zijn sowieso een aantal trends die zich op wereldschaal manifesteren, waardoor dat verplaatsen in tijd en ruimte zelfs heel vertrouwd aanvoelt.

Neem nu bijvoorbeeld koffie drinken. Met de toenemende welvaart schieten trendy koffiebars als paddenstoelen uit de grond, ook in Indonesië. De veelal jonge ondernemers spelen in op de trends van het ogenblik. Met heel veel toewijding maken ze met net juist gebrande bonen de perfecte koffie. De hippe Indonesiërs zijn er dol op. Ze brengen uren door in de koffiehuisjes, lurkend aan koffietjes van alle soorten en maten. Indonesië is dan ook hard op weg om één van de voornaamste leveranciers te worden van exclusieve bonensoorten.

Tijdens mijn verblijf in Sumatra kon ik reeds kennis maken met de Kopi Luwak. Deze wereldberoemde koffie dankt zijn bekendheid vooral door de civetkat (luwak) die de koffiebonen eet om ze vervolgens terug uit te poepen. De halfverteerde besjes worden uit de ontlasting gevist, schoongemaakt en vervolgens gedroogd en gebrand. Tijdens dat laatste proces werken de aminozuren die zijn ontstaan bij het verteringsproces, op elkaar in en precies dat zorgt voor de specifieke, rijke aroma. De verkregen aparte koffiesmaak heeft ertoe bijgedragen dat de Kopi Luwak het lijstje aanvoert van duurste koffiesoort ter wereld. Het neertellen van 140 euro voor een halve kilo is geen uitzondering.

Door zijn uitgestrektheid (De Indonesische archipel telt meer dan 17.000 eilanden) en de veelzijdigheid van deze gebieden, is de variatie aan koffie immens groot. De koffie in Indonesië wordt vooral geliefd om zijn aardachtige, kruidige smaak. Koffie heeft ondertussen een aparte plaats ingenomen in de cultuur van de mens. Het is een soort levensstijl geworden. Ook in mijn leven en dus ook tijdens het reizen, is koffie niet weg te denken. Ik laat mij dan ook graag onderdompelen in die verrassende koffiewereld.

Die verrassing was gisterenavond compleet. Aan een eetstalletje in de stad Yogyakarta zag ik tot mijn verbazing 3 stukken gloeiende houtskool in mijn koffie drijven. Ik kon mijn ongeloof met moeite onderdrukken. De eigenaar van het eetkraampje stelde me meteen gerust. Joss koffie is de koffiespecialiteit van Yogyakarta en wordt wel degelijk geserveerd met houtskool. Het idee is dat de zuurgraad door de houtskool wordt opgeheven, waardoor de koffie zonder maagpijn kan worden gedronken. Tevens zou het de cafeïne in de koffie lichter maken. De naam is afgeleid van het ‘joss’-geluid dat ontstaat bij het onderdompelen van de houtskool. Of de koffie ook lekker was? Nu, ik moet eerlijk bekennen dat de smaak voor een stuk aan mij voorbij is gegaan. Mijn verbazing en de associatie van gloeiende houtskool met kankerverwekkende stoffen waren te groot om mijn smaakpapillen op hol te laten slaan. Nu, ongetwijfeld krijg ik nog wel een herkansing…

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *