Sekstoerisme

Ik ben aangekomen in de hoofdstad van Cambodja: Phnom Penh. Ik heb een haat-liefde verhouding met hoofdsteden. Enerzijds bezorgt de drukte mij een verstikkend gevoel en wil ik het liefst zo snel mogelijk terug weg, maar anderzijds vind ik het best fijn om een stad te ontdekken die nimmer gaat slapen. Een stad die drentelt op de grens van de slaapmodus. Een stad die weet dat ze aan rust toe is, maar toch nog gauw een slok lauwe koffie binnenkapt om de nacht nog net iets langer te doen lijken. Misschien herken ik mezelf teveel in de nachtelijke metropool…

Dat de Cambodjaanse hoofdstad ook een aantrekkingskracht uitoefent op toeristen valt niet te ontkennen. Het toerisme is zowat de snelst groeiende sector van de economie. Voor 2019 verwacht men de kaap van 6 miljoen toeristen te overschrijden. Minstens 80% verblijft ook een aantal dagen in de hoofdstad. Heel wat Cambodjanen zijn bijgevolg dus afhankelijk van de inkomsten uit het toerisme. Het stijgend toerisme zorgt voor een magnetische  aantrekkingskracht. Vanuit het arme platteland zoeken heel wat mensen hun heil in het  moderne en welvarende Phnom Penh. Maar het geluk is niet voor iedereen weggelegd. Door de grote toestroom aan arbeidskrachten liggen de lonen laag en is rondkomen voor velen een dagelijkse strijd. De armoede waarmee ze ook in de grootstad worden geconfronteerd, drijft meer en meer mensen in de prostitutie. Cambodja is daar helaas geen uitzondering op. Integendeel zelfs. Het sekstoerisme floreert hier als geen ander.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik al mijn ogen heb uitgekeken en ik ben één en ander gewoon ;-). Zodra de nacht als een donkere deken over de stad valt, transformeren sommige delen van Phnom Penh tot zones die worden verlicht door neon-bars waar schaars geklede vrouwen klanten opwachten, in hoofdzaak toeristen en expats. Prostitutie is in Cambodja illegaal, maar ook hier ontbreekt de handhaving en trekken autoriteiten maar al te graag, in ruil voor soms een fiks bedrag, een oogje dicht. Het ene plezier is het andere waard en dit kan je hier wel letterlijk opvatten. Onder het schrikbewind van Pol Pot en de Rode Khmer tussen 1975 en 1979 was prostitutie verboden en strafbaar met zelfs de dood tot gevolg. De handel bloedde dood, maar met de toestroom van buitenlandse soldaten van de Verenigde Naties in 1992 floreerde de seksindustrie als vanouds. Wellicht ook een logisch gevolg voor een land dat worstelde om te overleven in de nasleep van de burgeroorlog.

Helaas is ook kinderprostitutie een gangbare praktijk in Cambodja, mede het gevolg van de vele duizenden straatkinderen. Exacte cijfers zijn er niet, maar de schattingen gaan toch uit van ruim 20 tot 25.000 straatkinderen. Gelukkig wordt er de voorbije jaren strenger opgetreden tegen pedofielen en worden ze ook in hun land van herkomst vervolgd voor de seksuele uitbuiting van kinderen die ze plegen tijdens hun vakantie. Het sekstoerisme werpt hoedanook een smet op het imago van Cambodja. De toeristische sector is zich daar ook van bewust en probeert op zijn manier een steentje bij te dragen. Aan de ingang van mijn guesthouse hangt deze niet mis te verstane boodschap. Of het de prostitutie en vooral de kinderprostitutie een halt zal toeroepen, is nog maar de vraag. Maar het sensibiliseren is alvast een stap in de goeie richting.

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *