De water taps van Maleisië

De klimaatthema’s waarmee Agalev (nu Groen) zijn naam in het politieke landschap voor eeuwig verbond, zijn tegenwoordig niet meer weg te branden uit de actualiteit. Elke politieke partij heeft inmiddels één of meerdere van hun standpunten -vaak in een ander kleedje- geïntegreerd in hun eigen verkiezingsprogramma. Enkele maanden geleden heeft ook het jonge volkje zijn stem in het debat opgeëist. Op niet conventionele manier zetten de klimaatspijbelaars de regeringsleiders voor schut en dwingen ze hen hun verantwoordelijkheid op te nemen. Eén van de sectoren die onder vuur komen te liggen zijn de luchtvaartmaatschappijen die veelal aan dumpingprijzen vluchten aanbieden. Tegenwoordig is het vaak stukken goedkoper om het vliegtuig te nemen dan de trein.  Dat onze reislust een zware ecologische voetafdruk achterlaat, kan niet ontkend worden. De vraag is of we bereid zijn om op een andere manier te gaan reizen? Als ik het toenemend aantal jonge backpackers zie die met een ‘ticket round the world’ een jaar lang van het ene vliegtuig naar het andere vliegtuig hoppen, dan twijfel ik echt aan hun intenties. Als ze dan toch een zee van tijd hebben, waarom nemen ze dan niet gewoon de fiets? Dat zou pas eens een statement zijn.

Maar goed, ik dwaal af… Al heeft de foto van de dag ook wel iets met bovenstaande problematiek te maken. Als reizende wereldfietser betrap ik mezelf erop hoe vaak ik onderweg een zoveelste watervoorraad insla. Na het uitpersen van de laatste druppel (de temperaturen swingen de laatste dagen de pan uit en zweven rond de 40 graden), kieper ik de lege plastic fles in één of andere vuilbak. Neem een gemiddelde van drie flessen (1^1/2 liter) per dag en vermenigvuldig dit eens met 365 dagen. Dan kom je aan een hallucinant beeld van een straat vol plastic flessen. Maar gelukkig hoeft het in Maleisië niet zo’n vaart te lopen. Hier vind je namelijk langs de kant van de weg water taps waar je voor een belachelijk lage prijs je fles kan hervullen. Voor een fles van 1 liter betaal je 0,04 euro, voor 2,5 liter slechts 10 eurocent. Kijk, daar kunnen we in België nog iets van opsteken. Misschien zou daarmee het gebakkelei over het al dan niet het heffen van statiegeld op plastic flesjes en blikjes eindelijk eens van de baan zijn. De klimaatproblematiek aanpakken begint bij kleine zaken en een andere levensmentaliteit.