Het drijvend dorp van Sengkang…

Wie doorheen Azië reist, komt ze wel eens vaker tegen: de drijvende dorpjes waar de bewoners in hoofdzaak leven van de visvangst. Ook in Sulawesi en meerbepaald in Sengkang tref je er eentje aan. Het dorpje telt hooguit tien huizen, goed voor 30 bewoners. Met het opkomend toerisme (iets wat zich in Sulawesi nog in een embryonale fase bevindt), zet ‘Lake Tempe’ zich schoorvoetend op de toeristische kaart.

Dit grootste meer van het land is vrij ondiep en wordt omgeven door wetlands met hier en daar een traditioneel drijvend huis. De eerste bewoning vond plaats rond 1985. In de voorbije 30 jaar is het aantal huizen niet spectaculair gestegen. Wie hierheen verkast, moet als visser door het leven gaan. De huizen zijn gebouwd op bamboematten die naargelang het droog- of regenseizoen dalen of stijgen. Daalt het waterniveau dan drijven de huizen aan de rand meer naar het midden toe. Op die manier komen buren wel heel dichtbij, maar dat leidt hier echter niet tot burenruzies. Een houten paal op de bodem dat bevestigd is aan de bamboevloer moet voorkomen dat het drijvend huis bij de minste rimpeling wegdrijft. De kans dat je na een nachtje stappen op zoek moet gaan naar je huis is haast uitgesloten.

Het drijvend dorp mag dan wel idyllisch gelegen zijn, toch dreigt het te verdwijnen door de aanhoudende droogte. Jaar na jaar stijgt ook hier de gemiddelde temperatuur.  Als deze trend zich voortzet, vreest men dat het drijvend dorp binnen 300 jaar geen overlevingskansen meer heeft. Door de kleinschaligheid heeft de uitstap niet zo heel veel om het lijf. Veel huizen zijn overdag verlaten en heel veel animo valt er niet te bespeuren. Om dit enigszins te compenseren worden toeristen in één van de drijvende huisjes verrast op thee en gefrituurde banaan (pisang goreng). Ik besloot er pas tegen valavond heen te gaan, om op die manier ook nog de zonsondergang mee te pikken. Een juiste keuze, want de magie van het drijvend dorp kreeg erdoor nog een extra dimensie. Fotografie is schrijven met licht en dat werd hier nogmaals eens bewezen…